Minder cijfers, meer gevoel

Ik durf er een paar stevige pinten om te verwedden dat u na het lopen van een marathon de volgende vraag krijgt: "En in welke tijd heb je dat gedaan?" Dit citaat uit het boek 'Sport als levenskunst' van filosoof Marc Van den Bossche herken ik enorm.

Toen ik vorig jaar voor KiKa de marathon van New York liep, waren de vragen van bekenden vooral gericht op het meetbare en objectiveerbare. Onze liefde voor cijfers in de westerse wereld gaat ver terug.

Volgens de Duitse filosoof Martin Heidegger komt deze liefde voort uit de angst voor wat we niet begrijpen. Het geeft de mens een onbestemd gevoel wanneer de wereld onduidelijk en onvoorspelbaar is. Door de werkelijkheid uit te drukken in getallen lijkt er meer controle te komen. Zo wordt de wereld ervaren als een veiligere plek. De getalsmatige, wetenschappelijke benadering van de werkelijkheid heeft de mensheid veel positiefs opgeleverd. Zo zijn wetenschappers veel beter in staat om ziektes te begrijpen en te genezen.

In mijn ogen is de focus op cijfers in onze maatschappij echter iets te ver doorgeslagen. Andere aspecten worden hierdoor uit het oog verloren. Ik doe een oproep voor iets meer focus op de subjectieve ervaring. Dit is ook goed voor het humeur. Een sterke focus op je snelheid kan je het plezier in het rennen ontnemen. Je kunt namelijk teleurgesteld raken door het aantal likes dat je op je hardloop-app te zien krijgt, of je geniet minder omdat het niet gelukt is je record te verbreken. De Nederlandse dichter Ilja Leonard Pfeijffer is als aikidobeoefenaar vertrouwd met de lessen uit het Verre Oosten over de weg zonder doel: “De weg is zelf het doel. (…) Je kunt alleen maar leren en genieten van de weg als je in staat bent de bestemming te vergeten.” Laten we onszelf en elkaar na een sportmoment in een eerste reactie vaker vragen naar de subjectieve beleving. Mijn tijd op de marathon? Niet zo relevant. Maar om in de woorden van Marc Van den Bossche te spreken: “Genoten, mens, genoten dat ik heb! Seks is het niet, maar het lijkt er verdorie toch goed op.”