Hoe is het om solomoeder te zijn?

In je eentje voor een kind kiezen is niet iets waar veel vrouwen van dromen. Het betekent afscheid nemen van een ideaalplaatje en een keus maken die levensbepalend is. Toch weerhield het deze vrouwen er niet van om voor het solomoederschap te kiezen. "Dat wat ik het liefst wilde in het leven ís er nu."

Barbara Lammerts van Bueren (53)

Coacht single vrouwen met een kinderwens.
Heeft twee dochters van 18 en 15 jaar.

Grootste wens

Barbara: “Ik had van jongs af aan al een groot verlangen om moeder te worden. Zo flapte ik er weleens uit dat ik het desnoods alleen zou doen. Na een paar serieuze relaties was ik rond mijn dertigste alweer een poosje single, toen mijn twee beste vriendinnen trouwden en zwanger raakten. Dat was heel confronterend; ik wilde óók moeder worden. Toen ik in diezelfde periode bevriend raakte met een homoseksuele man met een kinderwens, was het moederschap ineens heel dichtbij. Hij is niet de vader van mijn kind geworden, maar ons contact zorgde er wél voor dat ik meer open over mijn kinderwens ging praten.”

Donor bekend

Uiteindelijk bood een andere vriend aan de vader van Barbara’s kind te worden. “Alle verantwoordelijkheid zou bij mij liggen, maar hij zou wel een rol spelen, zij het op afstand. Uit mijn omgeving kwam veel begrip en vertrouwen en mijn eigen moeder was intensief betrokken bij ons gezin. Een enkeling was kritisch en had er moeite mee dat ik een kind op zou laten groeien zonder vader. Voor mij voelde dit helemaal niet zo; er was wel degelijk een vader, alleen leefden we niet in een traditioneel gezin.” Barbara’s dochter is inmiddels achttien. “Het contact met haar vader is goed en ontspannen. Ook met zijn vrouw en hun kinderen, die pas later in zijn leven gekomen zijn. Mijn jongste dochter heb ik geadopteerd. Door een gezondheidskwestie vond ik het niet verstandig een tweede keer zwanger te worden en adoptie was mij vertrouwd.”

Rijk gezinsleven

“Door mijn keuze om alleen een gezin te stichten is mijn leven heel intensief geworden. Op sommige momenten ervaar ik dat ook als zwaar, maar over het algemeen niet. Tegelijkertijd is er rust; dat wat ik het liefst wilde in het leven ís er. Alles wat er nu nog bij komt is mooi meegenomen.” Zoals de latrelatie die Barbara nu heeft met een man met twee kinderen. “De kers op de taart!”

Vrouwen coachen

Vandaag de dag helpt Barbara met haar coachingspraktijk ‘Alleen met een kinderwens’ vrouwen op weg. Door middel van workshops en ondersteunt ze vrouwen bij het maken van de juiste keuzes. Ook schreef ze een boek met handreikingen over solomoederschap: Geen partner, wel een kinderwens.

Esther Blok (44)

Werkt als budgetconsulente en beschermingsbewindvoerder.
Heeft een zoon van 2 jaar.

Gezin stichten

Esther: “Toen ik twintig was had ik al een vurige kinderwens. In mijn relaties wilde het alleen niet echt vlotten. Ik had meerdere malen ongelukkige relaties, of had relaties met mannen die al kinderen hadden en geen tweede gezin wilden stichten en de man met wie ik dolgraag kinderen wilde, zag zichzelf vanwege zijn Asperger niet als vader. Toen ben ik de mogelijkheden voor alleenstaand ouderschap gaan onderzoeken. Dat is nu zeven jaar geleden.”

Opties bekijken

Zo kwam Esther bij de workshop van Barbara terecht. “Die cursus was een eyeopener. Ik kwam dichter bij mezelf en leerde keuzes maken. Toen ik er eenmaal klaar voor was, heb ik eerst naar adoptie gekeken, maar dat bleek een lang en lastig traject. Vooral als alleenstaande moeder. En vanwege mijn leeftijd zou ik alleen in aanmerking komen voor een wat ouder kind. Ik besloot het pleegouderschap te onderzoeken, maar ook daar bleken de eisen heel hoog. Kinderen mogen bijvoorbeeld niet naar de opvang in verband met hechtingsstoornissen. Dat maakt het voor een alleenstaande ouder natuurlijk niet makkelijk, want stoppen met werken is vaak geen optie.”

Uiteindelijk vindt Esther een donor via spermabank Cryos. “Ik mocht zelf kiezen welke waardes ik terug wilde zien in mijn kind. Er is ontzettend veel donorinformatie beschikbaar; afkomst, lengte, ziektes in de familie, postuur, enzovoort. Natuurlijk was het best gek om daar in te duiken, dus dat deed ik samen met een vriendin.”

Helemaal happy

Haar ouders vonden het in eerste instantie helemaal niks. “Ook andere familieleden keurden mijn solomoederschap af en vonden dat ik verkeerde relatiekeuzes had gemaakt. Gelukkig bracht de bevalling daar verandering in en draaiden ze helemaal bij.” Ook voor Esther zelf was de bevalling een keerpunt. “Tijdens het voortraject was ik ontzettend vastberaden, maar toen ik eenmaal zwanger was sloeg dat om in piekeren. Hoe ging ik dit toch allemaal in mijn eentje doen? En wat nou als mijn kindje niet gezond was? Na de bevalling viel alle stress en angst gelukkig van me af. Ik heb zelfs contact met twee andere moeders van dezelfde donor. Ik heb geen relatie, maar ben nog nooit zó gelukkig geweest.”

Keety Zoeten (42)

Runt een bewegingsstudio, is oefentherapeut en dansdocent.
Heeft een zoon van 3 jaar.

Goede vriend

Toen ze een jaar of vijfentwintig was maakte Keety een bijzondere afspraak met zichzelf. Als ze over tien jaar geen relatie zou hebben, zou ze voor alleenstaand ouderschap gaan. Keety: “In de tussentijd had ik wel relaties, maar tot gezinsuitbreiding kwam het niet. Ik deelde mijn kinderwens met familie en vrienden en een goede vriend stapte naar voren. Hij wilde – zonder de rechten en plichten – de vader van mijn kind worden. Ik wilde heel graag een bekende donor, zodat mijn kind zou weten wie de vader is en niks het contact in de weg zou staan. Dus dit was perfect.” De reacties uit Keety’s omgeving zijn warm en positief. “Vooral mijn moeder en haar partner zijn vanaf het begin een grote steun voor me. Met mijn eigen vader heb ik geen contact. Dat is ook een van de redenen geweest waarom ik een bekende donor wilde.”

Eigen bedrijf

“Ik geniet intens van het ouderschap, maar met een eigen bedrijf is het soms ook best pittig. Ik werk daarom bewust niet te veel, of ik werk ’s avonds en regel een oppas. Sinds kort heb ik een mannelijke oppas, omdat ik het belangrijk vind dat mijn zoon genoeg mannen in zijn leven heeft. Gelukkig is het contact met zijn vader ook goed. Hij komt ongeveer maand langs en heeft zelfs een sleutel. We hebben geen omgangsregeling, maar mocht er ooit iets met mij gebeuren, neemt hij, samen met mijn moeder, de zorg over.”

Alleen maar liefde

Een bewust alleenstaande moeder? Zo ziet Keety zich niet. “Dat zit ’m vooral in het woordje bewust. Het is namelijk niet zo dat ik geen partner wíl, het is gewoon anders gelopen.” Toch zou ze nu niet anders meer willen. “Ik ben vooral heel benieuwd hoe het straks voor hem is. Als hij wat ouder is en ontdekt dat ons gezin anders is. Ik hoop dat hij vindt dat we het goed hebben gedaan en voelt dat hij het mooiste is wat me ooit is overkomen.”

Vergoeding

Minister Bruno Bruins van Medische Zorg oordeelde in februari 2019 op advies van het Zorginstituut dat de behandeling voor lesbische en alleenstaande vrouwen niet onder de basisverzekering valt. In tegenstelling tot vrouwen met een mannelijke partner ontbreekt de medische noodzaak. Dit besluit veroorzaakte veel ophef en is tot eind 2019 opgeschort.